2012 - «ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ»

	Πέρυσι, το 2011, «ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ», χορογραφία εμπνευσμένη από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Αλκυόνη Παπαδάκη που αναφέρεται στη σχέση της μάνας με τη μικρή της κόρη, τις ερωτήσεις του παιδιού, τις συμβουλές της μάνας, την ελπίδα. Φέτος, 2012: «ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ». Η χορογραφία αναφέρεται στην έφηβη κόρη, τη σύγκρουση με τη μάνα, τον εφηβικό έρωτα, το φόβο της μάνας για την επισφαλή πια σχέση και την τελική συμφιλίωση τους. Η καθηγήτρια Μαρία Παπαδοπούλου διαβάζει κείμενα της μαθήτριας Σοφίας Καχριμάνη και ένα απόσπασμα από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη. «Παιδιά, μεγαλώνουν γρήγορα, τα κρατούσες στην αγκαλιά σου, τα νανούριζες και σε νανούριζαν. Μετά φεύγουν από τα χέρια σου. Περπατάν τις αποστάσεις και τη διαδρομή που επιλέγουν. Περπατάς δίπλα τους όσο σου το επιτρέπουν. Αγάπη με όφελος; Αγάπη χωρίς όρους. Αγάπη που πονάει την καρδιά. Δεν χρειάζεται να πούμε αντίο. Θα έρθω όταν με φωνάξεις. Δεν χρειάζεται να πούμε αντίο. Να θυμάσαι παιδί μου, ότι θα γυρίσεις, θα τρέξεις και θα κρυφτείς στην αγκαλιά μου όταν τελειώσουν όλα» (Σοφία Καχριμάνη). Μαθήτριες και μαθητές του 2ου ΓΕΛ Έδεσσας προσπαθούν να ψελλίσουν απαντήσεις στα ερωτήματα: τί είναι ζωή, θάνατος, έρωτας, αγάπη ... χορεύοντας. Χορογραφίες Ιωάννα Συργιάννη.